mske bukte zich, ze had het blinkende muntje gezien. Het kon er nog niet lang liggen en ze las 20 sen en Bank Negara Malaysia. Ze vond het wel een schoon muntje, zo met die bloemekes er op.

Eens thuis stak ze het muntje waar alle andere waardevolle waardeloze muntjes staken en toen bedacht ze ineens dat daarin ook nog munten zitten van contreien waar die wél nog in voege zijn.

Ze heeft de pot uitgegoten en die er uit gehaald die ze volgende zomer mogelijk nog kan gebruiken. Dat betekent dat mske hier, in haar eentje, een muntje nam en ze één voor één weer in de pot stopte terwijl ze zei: “een Fin, een Franse, een Zwitser, … aah, ons Elisabeth!” Ze kwam ook de 20 sen terug tegen.

Het geld was vuil geworden in de pot. Zodoende heeft mske ons Elisabeth maar eens gewassen.