Het was ondertussen toch wat uitgegroeid zodat het eigenlijk onhandelbaar was. Korte stukken en langere lokken door elkaar, dat trekt op niets.

Vastbesloten het deze keer in één keer uit te voeren, toog ik naar de badkamer en zette de tondeuse aan.

De achterkant ging gewoon op het gevoel, want ik kan mijn achterkant niet zien, maar blijkbaar mag het resultaat er zijn.

Blijkt uit de manier waarop Luc: “fris koppeke” zei.