Als je ook maar iets van instanties nodig hebt, kan je soms wachten tot je een lange baard hebt … als je al aanleg hebt om een baard te kweken natuurlijk.

Zo moesten wij een attest van één bank krijgen om dat bij een andere bank binnen te brengen, kwestie om een dossier bij die laatste bank te vervolledigen.

We mochten dat papier niet naar de hoofdzetel verzenden. Dat moest via het plaatselijk kantoor gaan.

Luc gaat dat blanco formulier persoonlijk overhandigen op 10 oktober 2014. Dat zou tien werkdagen duren eer het volledig ingevuld terug bij ons zou zijn.

Ondertussen mogen wij gerust stellen dat de vervoeging als volgt zou moeten: “… terug bij ons zou moeten geweest zijn”, want zo ging het helemaal niet.

Er kwamen namelijk enkele evenementen en daarna hadden wij dat papier nog niet.

Dus telefoneerden wij naar de hoofdzetel en daar, geloof het of niet, vroegen ze óns op het arrogante af wààr dat papier dan zou moeten zijn. Dat is nu precies wat wij van hen wilden weten. Zij kunnen dat niet weten, dat is daar veel te groot. Daarmee moet je het dan doen.

Luc mailde ons plaatselijk kantoor op 5 november 2014. Die sturen ons een dag later een antwoord met excuses, zeggende dat zij papier inderdaad hebben doorgezonden als pdf en dat ze dat dan nog maar eens een keer gaan doen.

Op 28 november 2014 zendt Luc nog maar eens een mail, waar we helemaal geen antwoord meer op ontvingen.

Door enkele evenementen gaan er terug enkele weken overheen en het blijft helemaal stil rond dat papier. Kerstmis komt en nieuwjaar is voorbij en we besluiten om op 10 januari 2015, ter gelegenheid van de verkwartaling, de ombudsman in te schakelen.

Is dat toch een zaterdag zeker!

Vandaag eens werk van maken …