Het is al lang geleden, maar gisteren zijn we nog eens naar een matchke van FC De Kwibussen gaan kijken.

Koud dat het was! Kouder dan gedacht. Maar kom de sfeer was er en ze wonnen. Dat is op zich al hartverwarmend.

De glûhwein thuis smaakte dan ook dubbel.

Nu draag ik al de ganse ochtend de geur van de sigarettenrook mee. Neefke Ken is wat men noemt een kettingroker.

En roken is ook al zoiets. Meestal gaan de rokers van ons gezelschap buiten, maar nu zàten we buiten.