Ergens vorige week, ik had net een reeks lengtes gezwommen en stopte even. Dat doe ik om zo om de zoveel lengtes even een parolleke te doen tegen Luc.

Ineens zag ik een heel klasje nog kleine kindjes, verkleumd van de kou op de rand van het initiatiebad staan. De juf, in het water, wou dat de kindjes twee per twee in het water sprongen, niet naar haar hand, maar naar een zwemplank. En daarna moesten ze weer achteraan de rij gaan staan kleumen.

Ik dacht er het mijne van, zijnde dat de klas zich wel beter zou voelen in het water en dat diegenen die moesten springen er dan toch maar even uit moesten. Maar ja, ik ben dan ook geen juf.

Al moet ik zeggen dat de volgende klas, na de volgende reeks lengtes, meer mijn goedkeuring kon wegdragen. Alle kindjes in het water om allen, samen met hun juf de aan te leren oefeningen uit te voeren.

Als ik, na het zwemmen, het zwembad verlaat, vind ik het ook maar frisjes, terwijl er bij het binnenkomen wel een aangenaam temperatuurtje heerst. Ik mag er niet aan denken dat ik daar zo zou moeten blijven staan.