Toen ik op Arran tot de conclusie kwam dat ik geen deugdelijke foto kon nemen van de zeehonden had ik zo eens verzucht dat we toch maar een goed fototoestel moesten aanschaffen. Dat had Luc in zijn oren geknoopt en hij bracht het onderwerp zo af en toe ter sprake.

Maar zeg nu zelf, een fototoestel om één keer op een jaar foto’s te nemen van zeehonden … zonde newaar. Maar Luc opperde dat ik dan waarschijnlijk wel meer andere zaken zou fotograferen ook omdat ik altijd zoveel foto’s maak met mijn telefoon. Daar heeft hij natuurlijk ook gelijk in, maar dan moet ik dat fototoestel ook nog meenemen.

Zoneke en Querida waren ook al op de hoogte van de fototoestelperikelen en op een vrijdagmiddag kreeg ik een sms van Zoneke: “we staan in de winkel en Querida zegt dat er hier een zeer goed toestel in promotie staat” en ja, Querida kent er wel wat van.

Ik zocht het allemaal een beetje op en besloot dat we dat toestel zouden aanschaffen. Die vrijdag echter gingen we Amke en Ella halen en die bleven tot zondagavond en op maandag was de winkel dicht.

Wat mij aan die hele actie stoorde was dat ene kleine geniepige zinnetje: “zolang de voorraad strekt”. We hebben het risico niet genomen. Zatermiddag smste ik Zoneke: “hebbes!” Weet je dat ze in die winkel toen al maar twee exemplaren meer hadden. Het stond zelfs niet meer in de vitrine.

Heb ik er al foto’s mee genomen? Mja, eigenlijk te weinig. Een hele fotoreeks met Amke en Ella, een mini fotoreeks van Nitro. Ik moet echt nog heel wat uitproberen.

Voor die zeehonden echter heb ik nog een extra lens nodig, maar daar heb ik nog wel wat tijd voor.