In het oefenzaaltje van de kine -fysio voor de Nederlanders- zat een man alleen. Hij zat op een stoeltje en wiebelde met zijn benen zoals kinderen dat doen.

Op de vraag van de kinesiste antwoordde hij: “ik wacht hier”.

Waarom die man daar zat te wachten, weet ik niet. Ik weet wel dat ik niet van publiek houd. En dat was precies wat hij deed. Gapen!

En zeggen dat er een wachtzaal is.

Bovenop mijn concentratie voor wat ik daar deed, moest ik me ook concentreren om de man te negeren.

Nu is het best mogelijk dat hij daar wel moest zijn maar dan even moest wachten tot zijn kinesiste er aan kwam, maar die heb ik gedurende al die tijd toch niet gezien.