Hoe lang zeg -en schrijf- ik nu al niet dat ik een rommelmarkt eens van de andere kant wil bekijken, dus vanuit het campingzeteltje met een tas koffie bij de hand.

We deden het … eindelijk.

Het begon al niet zo opperbest met Luc die me kwam vragen hoe laat ik eigenlijk wou opstaan, waarop ik zei: “zeven uur” en het al twintig na zeven bleek te zijn.

De douche was maar een douche op een sprintje -efkes naar het water kijken- en het ontbijt terwijl ik in mijn schoenen sprong. Gelukkig kon de tas koffie zo mee.

Eens daar laadden we de auto uit, die Luc gelukkig al had ingeladen met de foutieve gedachte dat ik al mijn toilet aan het maken was. Luc reed terug om de tweede lading terwijl ik de eerste installeerde.

Samen bouwden we de partytent op en toen was het wachten op kopers. Wachten? Niets te wachten! Tijdens het uitpakken stonden ze er al. We hoefden helemaal niet te wachten. Het geld stroomde dan wel niet binnen, het liep ook niet binnen maar het kwam toch vlot onze richting uit, vlotter dan wij hadden gedacht.

Toen ging het regenen en regende al de kooplustigen weg en zaten wij daar allemaal zo wat te schuilen onder onze tentjes met inbegrip van ombouwen en zaken verplaatsen zodat ze niet in de drup zouden komen te staan. Luc reed snel naar huis om het grote stuk doorzichtig plastic dat hier boven lag. Eens dat uitgespreid hebben we het niet meer weggenomen.

Door het verminderd aantal gegadigden druppelden nog enkele eurokes onze portemonnee in, tot het overgrote deel van de kraampjes inpakte en weg was. Uiteindelijk besloten wij ook maar om ons boeltje te pakken en naar huis te gaan.

Bijbedenking: zouden we van die Rode Duivels geen schadevergoeding kunnen eisen? Die hun gadgets, die Luc had verzameld, liepen voor geen meter (eventuele grapjes over de overeenkomt met de match worden terug gefloten).

We gaan het nog doen. Zeker en vast. Het probleem is dat we geen aanhangwagen en zelfs geen trekhaak op de auto hebben. Dat twee keer rijden is goed voor als er rommelmarkten in de buurt zijn, maar dan krijg je ook altijd hetzelfde publiek.

Wat we positief vonden? Al die spullen die we niet meer mee naar huis moesten nemen. Goh! Dat we daar zo gemakkelijk van af kunnen geraken.

Wat we negatief vonden? Al die spullen die we wel nog mee naar huis moesten nemen. Domme regen! En dan was die tent ook nog nat. En waar gaan we die allemaal stallen, nu ze eens gegroepeerd geraakt zijn?

Bijbedenking: dat er nog overal in huis spullen staan die er nog niet bij gegroepeerd geraakt zijn, zullen we maar even over het hoofd zien zeker?

Nog een bijbedenking? Toen Luc zag dat het zo vlot ging, heeft hij nog snel wat zaken bij elkaar gegrist, zoals iets dat we duurder hadden verkocht dan verwacht en waarvan hier thuis nog een exemplaar stond. Het mocht niet zijn.

Achteraf bedenking? Volgende keer een selectie doen uit de gegroepeerde zaken en het huis eens doorlopen en de ongegroepeerde meenemen … of een remorque kopen.