Hoe het begon weet ik niet meer. Maar op één of andere manier kwam het boek van Rosamund Lupton zo ter sprake dat ik er benieuwd naar werd.

Ik had het boek al gezien, maar het had me niet aangesproken. De titel en de omslag maakten dat ik het als te zoetsappig had beschouwd.

En toen werd ik benieuwd, niet omdat ik de recensies had gelezen, maar omwille van één of ander grapje tussen twee mannen. Ik kocht het boek … en las het.

In tegenstelling tot wat ik dacht, was het niet zoetsappig. In tegenstelling tot vele andere thrillers van deze tijd was het eens geen eenheidsworst geschoeid op wat heden ten dage zo populair blijkt te zijn en -in mijn ogen dus- eigenlijk afgezaagd.

Het boek sprak aan, beet zich vast en bleef nog enkele dagen nazinderen.

Ik maak niet snel publiciteit voor een boek, ik ben geen recensent en het is bovendien een veelvuldig terugkerend fenomeen dat wat ik goed vind tot in de grond wordt afgebroken en vice versa.

Waarom ik het er dan nu wel over heb? Omdat ik benieuwd was geworden naar Rosamund Lupton en me dus nog één van haar boeken kocht, met een minder zoetsappige omslag.

De zoetsappig uitziende versie bestaat trouwens ook.

In dit geval vraag ik me wel af waarom de originele titel: “With The Quality of Silence” vertaald wordt als “Dochter”? Om beter aan te leunen bij “Zusje” dat de vertaling is van “Sister”? Het doet er niet echt toe, het is de inhoud die telt.

En die inhoud? Ik herhaal:

In tegenstelling tot vele andere thrillers van deze tijd was het eens geen eenheidsworst geschoeid op wat heden ten dage zo populair blijkt te zijn en -in mijn ogen dus- eigenlijk afgezaagd.

Het boek sprak aan, beet zich vast en bleef nog enkele dagen nazinderen.

Wat meer? Een thriller van formaat!

Ik las beide boeken in het Nederlands wat blijkbaar heden ten dage ook al een hoop commentaar oplevert. Waarom las ik die nu in het Nederlands? Het antwoord is eenvoudig. Omdat ze beiden in het Nederlands beschikbaar waren en ik het een hoop nonsens vindt om een boek niet te kopen omdat ik het in een andere taal wil lezen.

En wat nu? Wel, ik wil het derde boek: “Later” -dat in feite het tweede boek is- ook hebben, of het nu in het Nederlands of in het Engels is.