Soms blijft hier zo iets in concept staan. Soms heb ik gewoon geen zin om het er over te hebben. Soms heb ik teveel andere dingen om het over te hebben. En zodoende kan zo een concept al oud en versleten zijn voor ik het nog eens van onder het stof haal.

Nu dus, nu ik weer een paar keer in een winkel binnenstapte om mijn garderobe uit te breiden -in hoeveelheid, wel te verstaan, niet in omvang- en er ineens aan dacht dat ik dat ene artikel nog had?

In dat artikel vertelt men dat bepaalde Britse winkelketens de de spiegels bannen uit de pashokjes.

En waarom doen ze dat? Jawel, om vrouwen meer zelfvertrouwen te geven. Die begrijp ik niet goed. Als ik niet weet hoe een bepaald kledingstuk me staat voel ik me heel erg onzeker. Geloof me, ik moet dat eerst zien en dat weet ik heel zeker. Hier thuis heb ik geen spiegel waarin ik mezelf helemaal kan zien en ik gebruik dan maar de etalageruiten onderweg.

En hoe betuttelend alweer? Dat iemand iets zou kopen dat gemakkelijk zit in plaats van iets waar ze goed mee staan. Kijk, als er twee dingen zijn waar ik me gemakkelijk in voel -ik ben niet gek en doe niet aan zelfpijniging- wil ik weten welke van de twee het beste bij mij past.

Of is het hen werkelijk te doen voor de verkoop omdat hun kledij op niets trekt?

Geen spiegels? Geen aankopen. Punt uit!