Toen ze ooit in de buurt van Cochem een trainingskamp hadden, besloten ze in groep een uitstap te maken naar de burcht. Zoneke, die altijd al een voorliefde had voor oude wapens vooral als ze om te steken waren, keek zijn ogen uit en wilde een zwaard. Maar mske zei dat hij daarvoor moest sparen en als dan zijn examens meevielen, zouden ze wel eens terugkomen om dat zwaard te halen.

Nu was het zo dat mske al enorm veel commentaar had gekregen over het wapenarsenaal van Zoneke. Die had messen, bajonetten, steekmessen, kapmessen en enkele zwaarden. mske haalde haar schouders op, ze kende haar zoon en wist dat dat enkel was omwille van zijn fantasie en niet om daar in realiteit mee uit te halen.

Op het einde van het schooljaar reden ze richting Cochem en Zoneke kocht zijn zwaard. Later kreeg hij van mske nog het zwaard, de bijl en de knots die zijzelf als sierstuk had gekregen.