Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Graven in herinnering

Soms is het niet zo een goed idee om eens te klikken op een naam die zo ineens op internet verschijnt. Voor je het weet ben je meegesleurd in een stroomversnelling die je meeneemt naar zaken die je lang geleden begraven had.

Dan denk je wel dat je dat beter niet had gedaan, maar het is wel eigenaardig dat je er niet kan mee stoppen. De ene link na de andere klik je aan.

Voorbij, allemaal voorbij … Al die mensen die je al jaren niet meer zag en die je ook nooit meer weer zal zien.

Maar uiteindelijk bedenk je toch dat je nu herinneringen maakt voor later. Misschien gaan we het samen nog eens opzoeken, kwestie van er onze herinneringen van te maken en voor zover het onze geplande terugkeer naar Arran niet in de weg staat natuurlijk.

Previous

De weekends van oktober

Next

Even zinnen verzetten

4 Comments

  1. bea

    Nieuwsgierigheid is moeilijk te bedwingen en herinneringen kunnen ook nogal verschillend zijn volgens de ene en de andere.

  2. Ik vind het heerlijk om af en toe wat op mijn verleden te kluiven. De Portugezen noemen het saudade: het verdriet om gelukkige herinneringen.

  3. Gettie

    Sommige herinneringen blijven beter begraven voor mij.

  4. ms

    Dat is inderdaad zo, maar deze herinneringen zij zo wat tweezijdig. Enerzijds mooi om herinneren, maar de manier waarop het is afgelopen deugde diet.

Laat een reactie achter bij GettieReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén