Ken je die mensen die altijd in de belangstelling willen staan? Die het niet verdragen dat er gesprekken gevoerd worden zonder hun inbreng of zonder dat zij daaraan deelnemen?

Ze komen er tussen en nemen het gesprek over. Soms gaan ze zelfs tussen de gesprekspartners in staan om op die manier er één of meerdere van uit te schakelen.

Als ik in die situatie ben ga ik weg. Ik laat me niet bepaald de kaas van mijn brood halen, maar als er geen kaas tussen het brood zit, is het sop de kool niet waard. Als mijn gesprekspartner er echt zou op staan het gesprek verder te zetten, zou hij dat wel doen.

Soms voelt het aan als een deur die open gegooid wordt, iemand komt binnen en zegt: “hier ben ik”, iedereen kijkt om, terwijl jij achter die open gegooide deur terecht komt.

Je hebt mannen die het doen, je hebt vrouwen die het doen. Soms gaan ze dan wat staan slijmen, wat zeep aan de baard smeren. Ik noem dat zeemvellen. Waarom? Ik zou het niet weten.

Mijn gedacht daarover?

Wie zich door zo een zeemvel laat inpakken, heeft het verstand van een spons.