Zeven maart. Luc wou om een schermbeveiliging. Om halftien zou hij daar voor de deur staan. Hij is van gedacht veranderd.

Nu is het weer het meest voor de hand liggende onderwerp voor praatjes met onbekenden maar eigenlijk is het aan ons niet zo besteed. Ons humeur gaat niet mee met het weer.

Maar toch, deze keer …

Want zie je, toen we die nacht terugkwamen van de laatste evenementen, lag onze straat die eigenlijk onze straat niet is, een beetje open aan de zijkant. Ze waren de stoep aan het vernieuwen.

De twee dagen die daarop volgden waren de mannen aan het werk. En sedertdien niets meer. Vorige week dacht ik dat de werken stillagen vanwege de regen. Maandag dacht ik vanwege de sneeuw. Daarna vroeg ik me af of het misschien moest uitdrogen.

Feit is: zo staat het er nu na meer dan een week inactiviteit nog altijd voor.

Stoort het ons? Natuurlijk niet. Maar ik vrees dat ze gaan herbeginnen op een maandag na maar weer eens een evenement.

Sneeuw begin maart is niet zo uitzonderlijk, we hadden het ooit ook al over sneeuw in april.