Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Onverwachte wendingen

Eergisteren wilden we twaalf kilometer wandelen. Na een kilometer of twee konden we de beek niet over. Die brug stond onder water. We keerden op onze stappen terug en deden de wandeling van 7km. Uiteindelijk hadden we in totaal 9km 210m gewandeld (met dank aan Julia).

Gisteren gingen we voor tien kilometer. Op twee plaatsen hadden we door het hoge gras de bordjes niet gezien. Die stonden eigenlijk al in het weggetje waar we in moesten. Uiteindelijk wandelden we in totaal 13km 310m (eveneens met dank aan Julia).

Het eigenaardige is dat we er op maandag een beetje een onvoldaan gevoel aan overhielden en ik op dinsdag baalde omdat we een stuk op een macadamweg moesten wandelen en daar geen einde aan kwam, wat schromelijk overdreven was natuurlijk omdat ik naar een kerktoren uitkeek en plots naast onze auto stond terwijl die kerk zich achter de bomen verborgen had.

Het lijkt dus wel of mijn benen begrijpen wat mijn hoofd weet en zich instellen naar het aantal voorziene kilometers.

Wat was er nu loos met die beek en die brug? Er was daar een bever aan de gang en het waterpeil was zo een 50cm gestegen (dixit de mensen van Natuurpunt die ik even mailde om het te melden).

We hadden zelf ook wel twee beverdammen gezien, maar van de bevers was geen spoor te bekennen. Nu ja, dat zijn dus blijkbaar nachtdieren. Wel een beetje jammer. Mocht het mogelijk zijn nachtopnames te maken, ik zou overwegen om daar een beetje op de uitkijk te gaan zitten.

Het is wel altijd prettig om onverwachte ontmoetingen vast te leggen, getuige het reekalf dat we wél zagen.

Previous

De dorstigen laven

Next

Zou het geen tijd worden

6 Comments

  1. Zo’n schattig reekalfje. En hoedje af voor jullie kilometertochten. Stomme bevers ook! 😉

    • ms

      Hm, eigenlijk zouden die brugjes anders moeten gebouwd worden. Nu zijn het eigenlijk dikke balken of dikke planken die gewoon over het water gelegd worden. Die ene was volgens mij toch wat ingezakt ook.

      Had ik laarzen aan gehad, dan was ik er door gelopen. Maar om nog tien kilometer te doen met natte voeten, dat zag ik niet zitten.

      Bevers rond Tienen kwamen wel al meer in het nieuws. Op een bepaalde plek vormden ze een probleem voor de huizen of hofkes. Ik zou het eens moeten opzoeken.

      Ik zou eens moeten uitzoeken hoe het zit voor foto’s zonder flits, maar ik denk dat dat dat noppes wordt.

      Het kalfje zag ons staan, we stonden alle drie stokstijf stil. Het heeft enkel eens het hoofd bewogen om van mij naar Luc te kijken.

  2. Een verrassing, dat kalfje . Je ziet ze niet vaak in het wild.
    Alles bijeen maken jullie heel wat kilometers. Petje af.

    Bevers zijn dan wel beschermd maar ook een plaag. Degenen die ijveren voor deze dieren moeten alert zijn op dingen als dit. In een dorp in de buurt was onlangs een stuk land ondergelopen door hun dammen, klaar ben je.

    • ms

      Die kilometers zijn noodzakelijk. Tijdens die inactieve winter zag je me uitdeinen.

      Dus nu is het dubbele trits: dat winterspek wegwerken en voorkomen dat er nog meer bij komt.

      Bovendien wandelen we doodgraag. Maar in de winter houden we een winterslaap. Dat mogen we echt niet meer doen.

      Het reekalfje was een nieuwsgierig ding. Het bleef gewoon staan kijken.

      Wat die bevers betreft, iedereen zit/woont graag aan het water, maar de bevers dus ook.

      In Tienen wilden ze korven en/of bescherming rond de bomen zetten. Maar wat er uiteindelijk met de bevers gebeurde, is niet duidelijk.

      Er was een beverprobleem bij Walibi in Waver. Er was eerst sprake van het doden van de bevers, maar uiteindelijk werd het anders opgelost.

      Maar als ze in natuurgebieden opduiken vind ik dat een verrijking.

  3. Prachtige wandeling! Het lijkt me heerlijk om zoveel te kunnen wandelen. Geniet verder.

Laat een reactie achter bij annabergReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén