En zeggen dat er een tijd is geweest dat ik altijd alles eerst op orde wou hebben vooraleer ik tijd nam om zelf tot rust te komen. Veel hielp dat niet want als ik me dierf te zetten kwam er toch ene of andere met: “als je toch niets aan het doen bent, kan je dan … ?” Nu ja, indertijd zat ik er niet echt mee. Ik houd er van als men mij nodig had.

Nu doe ik het echter precies andersom. Ik doe eerst de dingen die ik wil doen en daarna pas de dingen die zouden moeten.

Het resultaat daarvan is dat Luc en ik gisteren de hele dag gesorteerd en uitgezocht hebben. Jawel, als je eerst de dingen doet die je wil doen stel je de anderen, waar je nog tijd te over voor hebt, uit. Tot het allerlaatste moment, zoals nu blijkt.

We hadden de laatste keer dat we een rommelmarkt meepikten, alle dozen maar gevuld en opeengestapeld. In de winter konden we dat wel eens terdege in orde zetten.

Bovendien hadden we hier ook nog de kinderspulletjes, die Bollie tijdens de herfstvakantie had bijeengezocht. Dat moest ook nog uitgesorteerd worden. Helemaal uitgesteld hadden we het niet. De rode bak, die daar bij dat logje op de foto staat, die hebben we leeg gemaakt. Die is al lang terug naar Bollie.

Gisteren ging het dus in sneltempo, want de eerste rommelmarkt waar we inschreven kwam er aan … vandaag.

We zouden ons moeten schamen, maar dat doen we nu eens fijn niet. Het was toch nog op tijd zeker!