Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Daar was een reukske aan

In één van de banken die de laatste dagen dikwijls in het nieuws is, ging mske geld uit het kaske halen.

Splinternieuwe, krisperende briefkes waren het, zo van de wasdraad. En ergens snoof mske zo een raar luchtje op.

Toen ze later, in een winkel wou betalen en haar portefeuille opentrok, zweefde de walm daaruit in haar neusgaten. Ze rook efkes in haar portefeuille en trok een vies gezicht. De kassierster grinnikte. “Wat is’t?” vroeg Slow. “Stinken dat die doen” zei mske tegen Slow en liet hem eens aan de briefkes ruiken.

Vandaar de bewering dat geld stinkt?

Previous

Barsten in de trouwpartij

Next

Ik spring uit een vliegmasjien

2 Comments

  1. geld stinkt,en geen mens die het laat liggen hoe vuil en vies het ook is, waar het ook in of op of uit komt

  2. alé ’t is ook nooit goed:als ze nieuw zijn stinken ze en als ze oud zijn zijn ze vies en stinken ook. Maar kom ik heb er liever een handvol dan geen!

Laat een reactie achter bij lilianeReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén