Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Maar als ik er mee blijf zitten

Ik neem de pen ter hand … neen, niet om een brief te schrijven maar om een sierdoekje te haken, een haakpen dus.

Lang geleden deed ik het enorm graag en veel. Hier is geen kast of er ligt geen lapje op uit die tijd. Ik heb er zelfs te veel. Ik heb er ooit weggegeven. En ik heb nog gordijntjes die ik maakte voor het vroegere huis. Die passen hier helemaal niet.

Toen ik de zaak nog had had ik helemaal geen tijd, al heb ik ooit -bij nakijken in 2005- wel een poging ondernomen om er terug mee te beginnen. Zoals gezegd: ik had er al genoeg en ik had helemaal geen tijd en het viel weer stil.

Maar nu, nu met die rommelmarkten rijdt Luc meestal twee keer over en weer. Alles kan niet ineens mee. Als we dan een rommelmarkt wat verderaf willen doen is dat echt niet haalbaar. Dus willen we dan in één keer zoveel mogelijk kleinere dingen meenemen.

Al die lapjes die in de schuif liggen te liggen, dat zijn kleinere dingen en daarmee kan je dan gemakkelijk de ruimtes tussen dozen opvullen.

Wat meer is, ik besloot alle haakkatoen die ik nog heb op te maken. Misschien krijg ik er wel weer zin in. Wie weet.

Meer lezen?

Previous

Brood van de supermarkt

Next

Het vergeten nieuws

6 Comments

  1. Haken, lang geleden dat ik dat deed. Maakte je ook bedspreien?

    • ms

      Ik heb er één keer een gehaakt. Ze werd nooit gebruikt. Mijn ex vond ze niet mooi.

      Ik weet niet of ik het kan opbrengen om er een te haken om te verkopen. Wat vraag je voor zoiets?

      • Geen idee.
        Schoonmoeder had eens een mooi motiefje uitgedacht, vierkantjes met een roos erop, ze had er veel werk aan.
        Iedereen wilde dat sprei maar de prijs kon ze niet bepalen.
        ‘De uren tellen durf ik niet,’ zei ze. Dan zou het op meer dan honderd gulden komen. Uiteindelijk maakte ze het af op een paar tientjes. (Voor een paar mensen nog te duur…)

        • ms

          Dat was bij mij geen probleem. Mijn ex heeft ze naar de kringloopwinkel gebracht.

          Nu vind ik dat erg. Nu zou ik daar nooit mee instemmen. Maar in die tijd maakte liefde nog blind.

          En uren tellen? Dan wordt dat wel onbetaalbaar. Ik denk niet dat ik er nog aan begin.

          Maar eer ik ga haken moet ik blijkbaar een nieuwe haakpen gaan halen. Die van mij valt uit elkaar. Erosie?

          • Nooit van een kapotte haakpen gehoord, ik heb een (ongebruikte) stalen. Die slijt niet 😉

            • ms

              Ik weet niet hoe oud ze is. Ik heb die haakpen -voor zover ik weet- altijd gehad. Ik weet dan ook niet welk materiaal die is.

              Nu leek het of ze bedekt was met een soort grijze stof. En toen ik probeerde dat er af te krijgen, ging die schilferen, zoals je afschilfering van rotsen ziet.

              De andere, die ik later kocht, zijn in staal.

Laat een reactie achter bij msReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén