Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Mopperkonten

Het stond vast, het moest en zou vandaag een rotdag worden. Er waren de telefoontjes te plegen en er moest achter bepaalden hun vodden gezeten worden omwille van de lieve centen, die wij nu niet bepaald echt lief vinden, maar die we toch ook nodig hebben om den brode en waarvoor we toch een stuk van ons leven hebben opgeofferd om te kunnen en mogen zeggen: “hé poefers, die zijn van ons!” Maar daar willen we het niet over hebben.

We gaan het hebben over de kriebel. Zo gisteren ergens kriebelde mskes keel en ze dacht: “het kan niet waar zijn hé!” want Slow en mske zijn nogal goed, dat wil zeggen zonder inmenging van enige doktoor dan ook, de winter doorgeraakt. En nu was er de kriebel. “Niks van zeggen” dacht mske “als ik doe dat die er niet is, zal die misschien van zijn eigen weggaan”. Maar vanmorgen vroeg, bij ’t opstaan, zei Slow: “mijn keel kriebelt”. En Slow, al wat je wil, maar struisvogel speelt hij niet.

“Vandaag drink ik tijmthee” zei mske, met het dooske voor-in-het-geval, dat ze ergens deze winter meebracht, in haar gedachten.  Dat dooske was weg! Verdwenen! Niet te vinden!

mske haalde het ganse buro overhoop. Nu niet dat dat een plaats is om tijmthee te bewaren maar aangezien Slow zei dat het niet in de keuken stond …  Noppes! Niks van! Weg!

“Hoe is dat nu mogelijk” mopperde mske “dat is hier altijd hetzelfde. Als je iets moet hebben, dan vind je ’t niet”. “Dan maar andere thee?” opperde Slow. “Neen” mopperde mske “die is hier en het is niet omdat jij die niet lust …” Slow fronste.  “Nu heb ik die zeker nog weggedaan?” mopperde hij.  “Ah ja, natuurlijk” mopperde mske.

Kordaat stapte mske de keuken in, trok de theekast open nam de tijmthee uit de kast en vroeg: “is deze niet goed genoeg?” “Oei” zei Slow “is dat die? Ik had die niet herkend”. Aaarrrggghhh … Hij had naar het mauve doosje gezocht … maar dat was op en bovendien was dat geen tijm geweest maar ginseng.

“Mij zo vals beschuldigen” mopperde Slow. “Vals?” mopperde mske “volgens mij was dat niet vals, ik had gelijk”.

Ondertussen drinken ze samen tijmthee en mopperen op de poefers en op Ali Baba zijn veertig rovers.

Previous

In het bos daar staat een huisje …

Next

Dagen om naar uit te kijken

1 Comment

  1. hahaha! dat is eens een “mopper” verhaal!

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén