Het verhaal wordt nog erger als een mens zich ineens afvraagt waarom de geadresseerde nog altijd geen mailke stuurde om te zeggen dat het pakske goed is aangekomen. Dus vertrekt er een mailke met de vraag of het pakske goed is aangekomen. Als het antwoord negatief is zegt een mens al eens: “het wil weer lukken” en belt naar de post.

De telefoon schakelt onmiddellijk door naar de klantendienst in Brussel waar men eerst een gans menu moet doorworstelen. Feit is wel dat het menu duidelijker ineen zit dan bij andere instanties waar je eigenlijk moet gokken welk nummer je moet in toetsen.

Feit is ook dat er geen lange wachttijd is en men direct geholpen wordt, goed geholpen. Nu niet dat ze zeggen: “dat pakske bevindt zich momenteel in de Verlorengelopenstraat ter hoogte van het nummer 23 in Waarzittenu” maar wel wordt er onmiddellijk een dossier opgemaakt, het dossiernummer wordt doorgegeven en binnen enkele dagen zouden ze iets laten weten.

Wat wij niet wisten en nu dus wel is dat de post dat voorwerp vergoedt als het effectief verloren gegaan is.

Dit wordt zeker nog vervolgd.