Het was weer van dat! Maar deze keer reed hij voor hen. Ze waren aan het rond punt gekomen net toen ze de begeleider er over zagen rijden. “Het is nie waar hé” zei mske. En jawel, ze kozen de richting die Slow en mske ook moesten hebben. “Nu tegen 40 per uur naar Tienen” zei Slow “dat ontbrak er nog aan”. En toen, toen vertraagde hij nog. Maar dat was blijkbaar om twee tegenliggers door te laten, want eens die weg waren ging hij gewoon in het midden van de weg rijden. Dat was wel nodig want anders waren de takken van de bomen in gevaar. Maar eens die door waren reed hij wel in een aardig vaartje van de toegelaten 70. En het was ook luguber om hem aan 50 per uur door de S-bocht van het dorpke te zien rijden.

De auto’s achter Slow en mske bleven achter Slow en mske en dat deden ze ook op de ring rond Tienen, waar die mastodont ook de twee baanvakken in beslag nam.

Natuurlijk rijden zulke transporten beter ’s nachts. En eigenlijk hadden Slow en mske er ook niet veel last van, zolang hij geen tegenliggers kreeg ging hij aan een normale snelheid.