Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Oorzaak en gevolg

De eerste herinneringen die mske heeft aan cafés dateren pas vanaf ze een jaar of 7 was. Ervoor had ze er nooit mee te maken gekregen. Maar toen in dat dorp kon het gebeuren dat je in de kerk de mis zat te volgen en de koster het geluid van het café aan de overzijde niet kon overzingen. Sedert die tijd werd mske dan ook voorgehouden dat cafés des duivels waren en dat ze die best met een grote boog kon mijden.

Dat er in het café naast huize mske wel binnengegaan werd, werd nooit expliciet uitgelegd maar had te maken met het feit dat het hier een achterkozzen van moe betrof. De man deed in bouwmaterialen en de vrouw had het café. En ja, daar mochten zelfs mske en Broer en Broerke mee naartoe. Eén herinnering heeft mske daaraan. De mannen waren aan het pitjesbakken en Broerke, zo een pagadder van een jaar of drie, liep rond en op zeker moment zag moe hem iets op een tafel zetten en zijn lippen aflikken. De pint op de tafel was leeg. Volgens de eigenaar van die pint was die vol geweest. Of dat zo was, of de man overdreef, zal nooit iemand weten. Maar Broerke heeft er geen blijvende schade aan overgehouden.

Toen ze in 2007 nog eens in het dorpje was zijn ze dat cafeetje rechtover de kerk binnen gegaan, maar dat hebben we al verteld.

Jaja, en wat is nu oorzaak en gevolg?

mske wil niet als eerste een café binnengaan. Ze gaat wel binnen maar als tweede of zo omdat ze er een hekel aan heeft dat als iemand binnenkomt iedereen ineens zijn hoofd gaat draaien en die eerste ja, die loopt recht in het vizier. En dat heeft wel met cafés te maken en niets met schuchterheid, want bij frietkoten en sjieke tavernes heeft ze dat niet.

Previous

De bruin-witte verhouding

Next

Terwijl wij slapen

12 Comments

  1. Da’s raar zeg,dat jij dat alleen in cafee’s krijgt ? Mss eomdat Broerke zo jong al , zich goed inburgerde, en jij dat maar toenertijd maar niks vond ? Wie weet …
    Toch blijven volhouden Ms-ke …

    ))

  2. ms

    Ik denk dat het het ingeprente idee is dat cafés slecht zijn.

    Maar hé ! Slow is groot genoeg om achter te lopen hoor.

  3. Hmm..kan me er wel iets bij voorstellen…maar ik heb dat bij restaurants toch ook wel hoor (hoewel het omdraaien der hoofden in een café vaak wel erger is)…dus het ligt dus inderdaad niet alleen aan schuchterheid bij jou.

  4. ms

    In restaurants e.d. valt me dat niet op eigenlijk, of beter gezegd, let ik daar niet op.

    Het lijkt zo meer op een gevoel van: “ik mag hier niet zijn”.

  5. hehe, ik had dat vroeger ook, maar sinds ik regelmatig een café binnenwip (er zijn zo een leuke cafés bij ons in de buurt en er zijn er toch 3 die ik regelmatig frequenteer, ^^) is dat gevoel helemaal weg. Zelfs in een café waar ik nooit eerder was, heb ik dat niet meer. Dus: méééér op café gaan mske

  6. ms

    Wij doen af en toe zo een cafeetje aan hier in ons stadje maar iedereen kent iedereen en ons dus niet, dus gapen ze dubbel hard.

  7. Ik heb gelukkig bij cafés ook nooit de meeste haast om binnen te komen..dat scheelt!

  8. Ja,Ms, je houd het niet voor mogelijk maar kleine kinderen kunnen blijkbaar alcohol verdragen ik heb dit meegemaakt

  9. niet graag als eerste binnen, en ook niet graag als eerste buiten

  10. Omkijken doen ze toch als er in een café de buitendeur opengaat ,al was het maar om lelijk te kijken omdat het tocht en je de deur weer vlug moet sluiten!! In gezelschap kan het me niet schelen om de eerste binnen te stappen ,maar alleen heb ik toch iets van drempelvrees.Wèl in een café maar niet in een tearoom of restaurant. Dat kan best komen omdat vroeger een café een plaats was waar voornamelijk mannen na hun werk pinten gingen drinken en dan zat naar huis kwamen. Alé dat zeiden ze tegen ons toch als we kind waren.

  11. Dat wat Magda schrijft dat is hier in NL eigenlijk nog wel zo…een hoop van die echte bruine cafés zijn nog echte mannenbastiljons…oudere mannen die er de hele dag zitten..als je dáár binnenstapt wordt er nogal gekeken hoor…wie dan óók binnenstapt…ik zou me in zo’n kroeg nevernooit op m’n gemak voelen…ook niet als ik achter iemand aan naar binnen was gestapt!

  12. ms

    Hier zijn ook nog van die typische mannenkroegen en daar kan je effectief niet rustig zitten. Maar eens ik in zo een gewoon café binnengeraakt ben zit ik daar toch wel op ’t gemak.

Laat een reactie achter bij omamoetjeReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén