Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Het vernieuwd station van Luik-Guillemins

Slow en mske gingen dus naar de sneeuw, in Gouvy. Ze hadden de belbus gebeld en die zette hen netjes aan het station af. Terwijl Slow nog wat extra centen haalde vulde mske de tickets in en ze hoorde dat de gecombineerde trein van uit Blankenberge-Knokke het station in reed. Dat was vroeg.  Maar ja die moet nog gesplitst worden. Het eerste stuk naar Genk, het tweede naar Luik-Guillemins. Ze stapten achter de tweede locomotief in. Ze hadden elf minuten overstaptijd in Luik om de trein richting Luxemburg te halen. Slow vond dat wat weinig. Hij had zo graag het vernieuwde station in Luik eens bekeken.

En azo al keuvelend viel ineens hunne nikkel dat die trein daar nog altijd stilstond.  Slow stak zijn hoofd buiten de deur, Slow en mske proberen altijd in dat intiem kamerke van die dubbeldekkers te zitten, er was niks mis met hun trein. Neen hoor, alleen maar met die naar Genk. Maar die stond natuurlijk een beteke in de weg.

Ze zijn er dus in geslaagd die aansluiting te missen. “Nàh” zei mske tegen Slow “nu heb je tijd genoeg om dat vernieuwd station te bekijken”. Twee uur tijd om juist te zijn. Slow heeft dat station vanbinnen en vanbuiten gefilmd. Ze zijn daar in de buurt wat broodjes en wat beleg gaan halen, want eten hadden ze niet mee. Ze zouden dat op de trein wel opeten, dat was tijd gewonnen. “Ziede nu wel” zei Slow “dat we een rugzakske moesten meenemen, dan moest je niet met een plastic zakske met sandwichen rondhossen”. mske zei niks want ze zou daarmee toch niet te voet tot ginder gaan, maar gewoon de trein nemen.

Eenmaal op hun bestemming beviel het hen niet zo, zodat ze de eerste trein terug namen en bij het volgende station -dat van Vielsalm- terug afstapten. mske had eerst nog snel twee flessen cola van een liter gehaald, want de sandwichkes dansten de lambada in Slow’s maag en met een blikske had hij ze niet weggespoeld gekregen. “Ziede nu wel” zei Slow “dat we een rugzakske moesten meenemen, nu moeten we met die flessen rondhossen”. mske zei niks en ze stak een fles in haar zak, ze heeft enorm diepe zakken in haar coach frak. Sjiek ziet die er niet uit maar warm dat die is en smokkelen kan ze er dus ook mee precies.  Ze haalde die er terug uit. Ah natuurlijk, mske had ook grote dorst.

Eenmaal op hun bestemming haalden ze hun hart op. Ze wandelden in de sneeuw, dronken een warme wijn, genoten van het uitzicht en toen het duister viel en ze ergens binnen stapten om een hapje te eten bleek het establissement verhuurd voor de souper van één of andere club.

Met de opkomende gedachte dat de laatste trein ook wel eens vertraging zou kunnen hebben, besloten ze dan maar die vroeger te nemen. Ze stapten het stationnetje binnen en omdat hun bril was aangeslagen vroegen ze maar aan de loketbediende op welk spoor die kwam. De man wist te vertellen dat de trein vertraging had, zo een 25 minuten, zei hij.  Daar gingen wéér de elf minuten in Luik.  “Nàh” zei mske tegen Slow “nu heb je tijd genoeg om dat vernieuwd station nog eens te bekijken”.  Maar Slow zei dat dat echt niet nodig was. 

De trein van Luik-Guillemins naar hier rijdt dan wel om het uur zodoende bleef de overstaptijd beperkt tot een half uur. Maar ze hadden nog niet gegeten en de tijd in Landen tussen de trein en de bus liet ook al geen snelle hap toe, enkel een schrokophap en dan zou die weer de lambada gaan dansen. Ze besloten dan maar in Luik boulettes à la Liégoise te kopen en daar thuis een stevige portie friet tegenaan te gooien.

Dat hebben ze gedaan. Slow keek naar mske en zei: “dat was super!” We gaan toch nog eens terug?” Natuurlijk wou mske nog wel eens terug, misschien ergens in januari of in de zomer of zo. “Nu vrijdag?” vroeg Slow. mske zei dat er zo van tijd tot tijd nog eens gewerkt moet worden ook. Maar eigenlijk kietelde dat wel een beetje om zo snel mogelijk terug te gaan. Ze weten niet hoe lang die sneeuw er nog gaat liggen ziede. Dus zou het kunnen dat ze volgende week Luik-Guillemins nog eens gaan bezoeken.

Previous

Het lof der zotheid

Next

Het tweede leven

11 Comments

  1. Luik Guillemins in aanbouw gezien met een groep madammen en een madamgids, de moeite ! En ik zou zeggen : profiteren van die sneeuw,vrijdag ja, die is volgende week misschien inderdaad weg en wie weet hoeveel jaar moeten we dan weer wachten ! En werk, dat loopt niet weg…

  2. ms

    Feitelijk wel, maar eigenlijk wil ik vanaf morgenavond tot en met de tweede van het nieuwe jaar mijn hand laten rusten en hopen dat het dan genezen is.

    Bovendien willen ze allemaal hun dossiers nog voor ’t einde van ’t jaar, dat betekent vandaag en morgen doorwerken of ik kan volgende week mijn week onderbreken.

  3. Nee..heb dat station nog niet gezien…zou weleens een afwisseling zijn dat te kunnen zien…ik zie meestal alleen Antwerpen-C..uitgebreid! Maar jullie hebben dat nieuwe station toch lekker helemaal goed kunnen bekijken hè! hahahahaa!
    Maar tjonge…dat zijn wel héle diepe zakken in die jas van jou…als er een liter cola in kan..?? Maar dat loopt toch niet lekker zeker…zo hangend naar één kant? geef mij maar een rugzak hoor! Maar ja…dat móét ik ook wel…anders krijg ik een rug-verzákking..waardeloos hoor, rugproblemen!

  4. ms

    Het is prachtig. Maar ergens vraag ik me af of het zo prachtig moest zijn. Het lijkt wel om het prestige te doen geweest. In een tijd waar er voor niks geld is zulk een ding neerpoten … sommige oude stationnetjes hebben dan weer meer charme. De vraag is gewoon of het er binnen 20 jaar nog zo prachtig zal uitzien. Iets wat nu modern is zal dan verouderd zijn en dan hebben de kleine stationnetjes nog altijd hun charme.

    Bizar hoor met die rugzakken. Als wij hier bij ons in het veld gaan stappen hebben we er alletwee eentje. Je weet wel, regenjas, Deet tegen de dazen, en als ik toch gestoken word pilletjes tegen de allergie, zalf om op de boebel te doen en nog zo ’t één en ’t ander. Als we te voet naar de stad gaan en iets willen meebrengen nemen we de rugzakken ook mee, maar dan verkiest Slow wel zijn grotere.

    Net om ze niet te moeten meenemen hadden we besloten ginder ter plaatse wat te gaan eten. En dat ging de mist in.

    Ik zweer dus bij mijn buideltasje al is dat wat klein. Misschien eens een groter model kopen.

    Een rugzak vind ik nog altijd te verkiezen boven een sjakosj hoor. Dat zijn pas onhandige dingen. Dat hangt en staat nu eens overal in de weg. Maar een rugzak heeft het nadeel dat ze er alles kunnen uithalen zonder dat je ’t merkt. En bovendien moet je die telkens uitdoen als je wil gaan zitten.

    Eigenlijk was ik zelf geschrokken dat die fles er helemaal in ging. En die jas is ruim genoeg (lees : te groot) om geen hinder te ondervinden van een fles in de zak. Ik had Slow voorgesteld de tweede aan de andere kant te steken, kwestie van evenwicht, maar dat wou hij niet.

  5. Hahahaha dat laatste…leek me juist wel een goed plan!
    Uit mijn rugzakje kunnen ze niks halen hoor…heb geen vakken aan de buitenkant alleen dat waar m’n ehbo-tasje in zit. Maar kan er zelf dus ook niet zo makkelijk wat uithalen lopendeweg, dan moet ie eerst af…dat vind ik eigenlijk het enige bezwaar.
    Héél handig is dat m’n cameraatje aan een schouderband vastzit..kan foto’s maken met één hand..makkelijk als ik met de hond wandel!

  6. ms

    Ik heb ook nog een rugzak met een schuine band over de schouder. Die kan ik wel naar voor trekken. Die heeft ook een speciaal zakje voor de gsm. Maar dat is in driehoekvorm en dus ook niet ruim. Zodoende wordt die gebruikt als zwemzak.

    Aha ! Daarmee dat je foto’s met vaste hand genomen zijn. Ik dacht al dat het toch moeilijk moest zijn om zelf te trekken met een trekkende Axel.

  7. heerlijk verhaal! geniet en ga gewoon zo snel mogelijk weer. olive zit nog steeds enigszins aan huis gebonden vanwege een onwillige rug met spit
    voordeel is dat ze van de onwillige schouder vanwege te druk, druk, druk op het werk geen last meer heeft, die heeft nu ook rust namelijk
    dus geef die arm/hand rust en laat je ogen genieten!

  8. Hihihi neen ik heb het genoegen nog niet gehad om dat vernieuwde station te bekijken. , Maar ja, de laatste dagen treinde ik niet, Maar moest het toch gaan gebeuren…
    nam ik voor alle veiligheid toch ook maar een paar sandwiches mee …

    Fijne Kerstdagen Ms-ke, plus voor ieder van jullie een mega dikke kerst-knuf…

    ((( K*N*U*F* )))

    tenslotte nog voor ieder drie dikke Kerstzoenen …

    ((( KUS* KUS* KUS )))

    en laat het jullie smaken de komende dagen … !

    Zwaai zwaaaaaaaaaaai …

  9. gettie

    Luik-Gillemins is niet mis , maar gewoon hier en daar een beetje te van alles via mijn ogen. Teveel glas, teveel blingbling…en te groot.
    Wanneer ik weet dat er “wandelen” op het programma staat dan gaat het rugzakje mee, plaats voor 3 halfliter flessen, kodakske (oh ja de wederhelft moet sleuren met zijne kodak)2 bananen en granenrepen en mentjes en centjes. Inbraakproof tot nu toe (als 14 jaar) en drank op dan moeten we de bewoonde wereld opzoeken hé.

  10. Ik heb onlangs een mooie reeks foto’s gezien op P-tersblog over dit station. Ik wilde seffens de trein inspringen en tot daar rijden om het met eigen ogen dit station te bekijken. Ik had het nog in aanbouw gezien toen we naar de Ardennen reden.
    Ik heb moeten lachen hoe jij beschreef hoe jullie daar rondliepen.Dat moeten toch reuze zakken zijn om een liter coca in elke zak kwijt te geraken.Ik lach niet met jou hoor maar wel met de manier waarop je dit allemaal vertelt.

  11. ms

    @ Olive : hardnekkig blijkbaar. Hopelijk ben je er snel van af want op deze manier is er aan de sneeuw ook niks aan.

    @ Klaverke : ja hoor, want die welke je daar kan kopen spreken Frans en verstaan het woord “verteren” niet.

    @ Gettie : wat bij Slow in de rugzak zit weet ik eigenlijk niet. Ik weet wél wat er in de toekomst bij in zal zitten.

    @ Magda : ik ben een scenario aan het uitdenken om de verdwijntruc van de literflessen te filmen. als dat gedaan is moet het nog geregisseerd worden en dan moet de cameraman nog akkoord gaan. Blijft nog de vraag wie daarna de rechten gaat opeisen.

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén