Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

De ijsstoel

Eigenlijk bestaat, of beter bestond, er een ijsstoel. In mske’s jeugd hadden ze er zelfs thuis nog een. mske had daar al helemaal niet meer aan gedacht tot ze bij het opzoeken van schaatsers de stoelen zag, al leken die meer op een kindervoituurke maar dan op glijders.

Het ding dat zij ooit thuis hadden was een zelfgemaakt houten geval waar onderaan ijzers waren op gezet. De vergelijking met een kindervoituur ging minder op maar was toch wat aanwezig. En jawel, ze noemden die de ijsstoel.

In de winter van 1964 hebben ze, va en Broer en mske met Broerke op de ijsstoel een wintertocht gemaakt, waarvan er juist geteld één foto bestaat, waarvan een fragment hieronder.

Uitgerust met schaatsen en zulk een stoel zou mske morgen ook misschien wel op één of andere plas gestaan hebben, maar bij ontbreken van dit alles zal het voor een andere keer zijn.

Een mens houdt te veel bij, maar anderzijds te weinig.

Previous

Schoffedijnen

Next

De binnenrijvers

5 Comments

  1. schoffedijnen,ons pa noemde dat schaverdijnen,dat oud vlaams is toch mooi hé,ik ben altijd al ne schrikschijter geweest op het ijs,doodsbang dat ik er zou doorzakken!ze hebben mij ooit eens op een ijspiste gekregen,na 10min werd ik al ondersteboven gereden,met als gevolg,ne ferme hersenschudding,nee merci het ijs in niet aan mij besteed,enkel en alleen in de zomer op ne cornet!
    maar ik wens je toch veel schaverdijnplezier!!
    grtjs…

  2. 1964… da’s mijn geboortejaar. Ik wist niet dat het toen ook zo vroor dat het kraakte.
    Na onze siësta gaan we eens naar de Blaarmeersen in Gent, ik moet en ik zal schaatsers zien. Zélf op ’t ijs zal geen optie zijn vermoed ik. Lol
    De laatste keer dat ik nog aan de Blaarmeersen was, was in de winter van ’86. En toén stond ik zelf op schaatsen, want toen lag het ook zo dik gevroren. Manman, ik was nog jong en kon de hele wereld aan. Het was mijn 1e en meteen ook mijn laatste ervaring met natuurijs. Maar als ik er aan terugdenk, geniet ik nog altijd na. ’t Is toch iets speciaal.

  3. Ik heb je blog terug opgepikt en bij mijn favorieten gezet! Ben je nog lang niet vergeten…

  4. helaba je hebt geen enkel excuus om niet te gaan schaatsen. Maar je durft niet hé en je steekt je weg achter die ijsstoel.Wandelen op het ijs mag ook hoor ,dat heb ik vandaag op de Damse vaart veel gezien .Zelfs met buggy’s liepen ze te wandelen.

  5. Mijn ouders hebben nog zo een houten ijsstoel staan. Gemaakt door mijn oom, vermoed ik, en allicht daterend van eind de jaren 60. Daar heb ik in mijn jonge jaren nog opgezeten, met in elke hand eedn stok met onderaan een pin, om me op het ijs voort te bewegen.

    Nostalgie, nostalgie, nostalgie…

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén